Kazimierz Duriasz, ubogi kolejarz, mieszkał z żoną i synem na warszawskim Targówku, przy ul. Gilarskiej 15. Od 1942 r. do końca hitlerowskiej okupacji ukrywał syna Szlomo Kornbluma, Bera (Borusia).
Szlomo Kornblum był przed wojną pisarzem i dziennikarzem. Jego żona Lonia, kobieta wykształcona i postępowa, przed ślubem pracowała jako przedszkolanka, później prowadziła sklep z odzieżą przy ul. Rymarskiej w Warszawie. Małżeństwo miało jednego syna Bera, ale wychowywało także siostrzenicę Loni, Esterę oraz Icchaka, syna Szlomo z pierwszego małżeństwa.
Mieszkanie przy ul. Niskiej 35, w którym mieszkali Kornblumowie, znalazło się w 1940 r. na terenie warszawskiego getta, tuż obok późniejszego Umschlagplatzu. Za murami rodzina utrzymywała się z chałupniczego szycia skórzanych portfeli, które Lonia i Icchak sprzedawali po „aryjskiej stronie”. Kiedy latem 1942 r. naziści zaczęli deportować Żydów do obozów śmierci, Lonia z Esterą znalazły się w jednej z pierwszych grup wywiezionych osób. Wówczas Szlomo postanowił, że musi zrobić wszystko, by ocalić choć jedno ze swoich dzieci.
Dzięki pośrednictwu znajomych, znalazł i opłacił za pół roku z góry polską rodzinę, która zgodziła się przyjąć 10-letniego wówczas Bera. W grudniu 1942 r. chłopiec został przeszmuglowany z grupą robotników poza mury i tam odebrany przez kobietę, która zaprowadziła go do Durjaszów. Odtąd, zgodnie z otrzymaną metryką, ukrywający się Żyd nosił imię Władek.
Dziecko spędzało całe dnie w ciasnej komórce, którą opuszczać mogło po zmroku. W domu państwa Durjasz często brakowało jedzenia. Szlomo Kornblum zginął w getcie i nie mógł już płacić za pobyt syna. Mimo ciężkiej sytuacji mężczyzna nie odesłał jednak chłopca. Zajmował się nim do wyzwolenia warszawskiej Pragi w listopadzie 1944 r., potem oddał Komitetowi Żydowskiemu.
Po zakończeniu wojny Ber tułał się po różnych domach i sierocińcach. Wciąż ukrywał swoją żydowską tożsamość i posługiwał się nazwiskiem Władysław Mirski. W sierpniu 1945 r. spotkał swojego brata Icchaka, któremu udało się uciec z getta i przeżyć wojnę. Wiosną 1948 r. emigrował do Izraela.
